Ogromne zasoby leśne istniejące na świecie mają szybkie tempo regeneracji, a równocześnie nie są wystarczająco wykorzystywane; najlepszym tego przykładem są amerykańskie lasy liściaste. W USA zajmują one powierzchnię równą połączonym obszarom Francji, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii. W ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat objętość drzewostanu w lasach liściastych podwoiła się, a tempo wzrostu corocznie przewyższa wyrąb.

Tak duże lasy regenerują się bardzo szybko.Policzyliśmy to nawet dokładnie wystarczy mniej niż dwie sekundy, aby 13m³ amerykańskiego drewna liściastego, jakie ścięto do stworzenia wszystkich dziesięciu projektów z Wish List (Listy Życzeń) zostało zastąpione nowym przyrostem.

Podobnie, aby zebrać 135m3 dzienników tulipwood, potrzeba mniej niż pięć minut, aby wyprodukować panele CLT dla The Smile (który stał w Chelsea College of Arts w Londynie w 2016 roku), aby uzupełnić go nowym wzrostem.

Oba te projekty pokazują również, jak niski jest wpływ obróbki drewna w porównaniu z innymi materiałami. Dzieje się tak dlatego, że większość przetwórców drewna dzisiaj poddaje recyklingowi drewno odpadowe z kawałków albo na inne produkty, albo na biomasę, często zastępując paliwa kopalne. Ta "kompensacja" wyjaśnia, dlaczego taborety życzeń w amerykańskiej czereśni zaprojektowane przez architekt Alison Brooks i projektant Felix de Pass są w rzeczywistości neutralne pod względem emisji dwutlenku węgla. Podczas gdy małe skórzane siedzenie drabiny czerwonego dębu dla Richarda i Ab Rogersa zaprojektowane z Xenia Mosley, było o połowę mniejsze niż ślad węglowy produktu. Dodatni wkład węgla uzyskany dzięki wytwarzaniu nawet nie uwzględnia faktu, że drewno również przechowuje węgiel, gdy jest on używany.

Im dłużej trwa drewniany produkt, tym dłużej jest on sekwestrowany, co jest kolejnym istotnym argumentem przemawiającym za konsumowaniem większej ilości drewna, zwłaszcza w przypadku zastosowania wysokiej jakości trwałych materiałów w połączeniu z dobrym ponadczasowym wzornictwem.