• weaving architecture deisgn process_embt
  • weaving architecture deisgn process_embt
  • weaving architecture deisgn process_embt

PROCES PROJEKTOWY

„Weaving Architecture” to rodzaj wizualnego credo Benedetty Tagliabue oraz zespołu pracowni EMBT, wynikającego z wieloletnich doświadczeń eksperymentalnych studia. Jednym z nich jest wiklinowy Pawilon Hiszpański zaprojektowany na Expo 2010 w Szanghaju.

Aktualnie studio skupia się na tworzeniu na paryskich przedmieściach (w Clichy-sous-Bois i Montfermeil) projektów stacji metra (będącej częścią sieci Grand Paris Express) oraz lokalnego targowiska w ramach rewitalizacji miejskiej. Używa w tym celu delikatnych włókien materiałowych, odpornych jednakże na upływ czasu i zmiany klimatyczne.

Instalacja „Weaving Architecture” prezentowana na La Biennale odwołuje się do koncepcji tkania na różnych poziomach: przeplatania tkanki miejskiej liniami metra, przeplatania się działań ludzkich w przestrzeni publicznej, aż po przetkanie baldachimu nićmi z włókna szklanego.

Baldachim zapewnia ochronę i zacienienie, tworząc jednocześnie komfortową, półotwartą przestrzeń na potrzeby różnorodnych działań wspólnych. Kolorystyka miejsca nawiązuje do ducha Clichy-sous-Bois oraz Montfermeil, przywołując na myśl wzornictwo tradycyjnych afrykańskich strojów oraz miejscowego graffiti – sztuki należącej do ludu.

Architektura ta, tak samo jak i reprezentowana przez nią infrastruktura, łączy terytoria i buduje poczucie wspólnoty społecznej, podkreślając jednocześnie społeczną rolę architektury.

Dwa lata temu Benedetta rozpoczęła wspólną podróż ze Stowarzyszeniem Handlowym Amerykańskiego Przemysłu Drewna Liściastego (AHEC), której celem było uwidocznienie potencjału rzadko używanych gatunków drewna. Mimo szybkich przyrostów, gatunki te nie są powszechnie używane, ponieważ nie są w modzie. Pierwszym przystankiem w tej podróży był projekt The Workshop of Dreams (Warsztat marzeń), w ramach którego wspólnie z Marthą Thorne, dyrektorką programu Nagrody Pritzkera, stworzona została seria stolików kawowych wykonanych z odnawialnego amerykańskiego drewna liściastego. Kolejnym etapem był projekt Too Good to Waste (Zbyt dobre, by je marnować), instalacja zaprezentowana podczas Milan Design Week 2017, której zadaniem było zainicjowanie dialogu o potrzebie wykorzystywana różnorodnych gatunków drewna, ponieważ tylko w ten sposób możliwe jest uzyskanie w pełni zrównoważonego podejścia do wykorzystywania zasobów naturalnych.

Rozważając wybór materiału do projektu „Weaving Architecture”, studio EMBT bez wahania postawiło na amerykański dąb czerwony. Dzięki wcześniej zrealizowanym projektom pracownia dysponowała odpowiednim doświadczeniem w zakresie obróbki tego pięknego drewna oraz świadomością jego niezwykłych właściwości środowiskowych.