Hikora amerykańska i orzesznik amerykański (orzesznik jadalny) to dwa różne gatunki niezmiernie licznej grupy, natomiast w postaci tarcicy okrągłej (kłód) są praktycznie identyczne. W związku z czym są często przetwarzane w tartakach i sprzedawane jako wspólny materiał mieszany.
Carya spp
hikora, na południu często określana jako orzesznik
Hikory amerykańskie są ważną grupą gatunkową. Drzewa rosną w naturalnych warunkach lasów w całej wschodniej części Stanów Zjednoczonych – od północy aż po południe. Hikory amerykańskie dzielą się na dwie grupy: bardziej istotne hikory taksonomiczne i orzeszniki rodzące orzeszki pecan. Te ostatnie należą do ważnych gatunków owocujących. Poszczególne osobniki mogą się bardzo różnić wielkością.
Z Analizy Inwentaryzacji Lasów wynika, że drzewostan hikory amerykańskiej obejmuje 711 milionów m3 – 5,4% drzewostanu gatunków liściastych w Stanach Zjednoczonych ogółem. Naturalny roczny przyrost hikory wynosi 14,1 miliona m3. Rocznie wycina się 6,5 miliona m3, a przyrost netto (z uwzględnieniem wyrębu) wzrasta o 7,6 miliona m3. Przyrost roczny hikory amerykańskiej przekracza objętość rocznej wycinki we wszystkich wiodących stanach jej występowania, z wyjątkiem Louisiany.