Özellikler
Aşağıda Amerikan sertağaçlarında görülen özellikler anlatılmaktadır. Bazıları, belirli türlere özgüdür, diğerleriyse bütün türlere özgüdür. Bu karakteristikler, kerestede ya doğal olarak görülür ya da kurutma sürecinin bir sonucu olarak ortaya çıkar. Tartışıldığı üzere, kalite sınıfları, tezgahtaki temiz, kusursuz tahta oranına göre değişmektedir.
NHLA sınıflandırma kuralları, tüm sınıflar için temiz kesim yüzdelerindeki müteakip özellikleri hoş görmektedir ve dolayısıyla kusur olarak algılanmazlar.
Özodun ve diriodun:
Özodun, genellikle daha koyu renkli olan ve diri odun ile öz arasında bulunan olgunlaşmış odundur. Diri odun da kabuk ile özodun arasındaki daha açık renkli odundur.
Ur:
Odunun liflerinde görülen ve budak içermeyen bir girdap veya dönme.
Reçine çizgileri:
Yalnızca kiraz ağacında görülen mineral benzeri renkli çizgiler.
Mineral çizgileri:
Zeytin rengi ile siyahımsı kahverengi arasında değişen ve normal olarak odunun lifleriyle aynı biçimde giden renkli çizgiler.
Saydam kurtçuk:
Mineral benzeri rasgele izler. Genellikle dişbudak ağacıyla ilişkilendirilir.
İstif çıtası izi:
Açık havada kurutma işleminde kullanılan istif çıtalarından kalas üzerinde kalan iz. Rendeleme sırasında giderilebilir.
Not: NHLA sınıflandırma kuralları, standart sınıflar için bu özellikleri kusurdan saymasa da, bireysel türler içerisinde ufak değişiklikler yapılabilmektedir. Örneğin, sert akçaağaç ve dişbudak gibi türler, tahtanın büyük bir kısmı diri odun (beyaz) ve çok az öz odun barındırıyorlarsa, daha çok tercih edilmektedirler. Bunun tam tersi, kiraz, meşe ve ceviz gibi türleri belirlerken geçerlidir. Alıcıların kendilerini sadece her bir türü tanımakla değil, ABD çapındaki yetişme bölgelerini de tanımaları da önem arz eder. Tepeler ve vadiler gibi iklim, arazi ve yetişme şartlarının hepsi, ağacın yetişmesinde önemli bir rol oynar. Daha önceden de belirtildiği üzere, NHLA kuralları, ticaret sürecine başlamak için gerekli kriterlerden oluşur. Bireysel türlerin özelliklerine dair daha fazla bilgi, AHEC'in diğer teknik yayınlarında bulunmaktadır.
Kusurlar
Ağaçkakan delikleri:
Lif yapısında görülen, kuşların gagalamasından dolayı oluşan ve ağacın içine girmiş kabuk içeren ufak izler. Amerikan ceviz ağacı ve karaağaç bu kuralın istisnasıdır.
Sağlam budak:
Kalasın yüzünde bulunan ve çürüme belirtisi göstermeyen budak.
İstif çıtası lekesi:
Kerestelerin açık havada kurutulmasında kullanılan istif çıtalarından kaynaklanan ve normal olarak gri renkte olan lekeler.
Kurt delikleri:
Büyüklükleri 1/16 inçten 1/4 inç üzerine kadar olan delikler.
Kabuk kesesi:
Liflerde görülen ve ağaç kabuğuyla dolu bir biçim bozukluğu.
Ket:
Hızlı veya hatalı kurutma sonucunda ağaç yüzünde oluşan uzunlamasına açıklık.
Bozunma veya çürüme:
Odun maddesinin mantarlar tarafından çürütülmesi. Diri odunun renginin değişmesi bozunmanın ilk belirtisidir.
Sağlam olmayan budak:
Bir zamanlar bir dalın veya filizin temeli olan ve özü bulunan yuvarlak bir alan. (Bazen burada odun olmayabilir.)
Yarılma:
Odun kurudukça boylamasına oluşan ayrılma. Halka biçimli çatlak ise yıllık büyüme halkaları arasında oluşan ayrılmadır.
Çatlak:
Yıllık büyüme halkaları arasındaki ayrım.
Solma:
Ağacın ve kütüğün yuvarlaklığından kaynaklanan kabuk bulunma veya odun bulunmama durumu.
Öz:
Ağacın yapısal merkezinde bulunan küçük ve yumuşak öz.
Böcek delikleri:
1/4 inçten büyük olan delikler.
Not: Aşağıdaki kusurlar sağlam olarak kabul edilir ve 2B Yaygın sınıfı dahilinde net kesim yapılabilir: ağaçkakan delikleri, sağlam budak, istif çıtası lekesi ve kurt delikleri.