Doğu ABD'deki sertağaç ormanları, 20. yüzyılın başlarından beri ticari ve kar gütmeyen amaçlarla kontrol altında tutulan, geniş yelpazedeki ılıman sertağaç türlerini barındırmaktadır.
Mevcudiyetleri ve özellikleri, büyüyen bölgelere göre değişmektedir, fakat her Amerikan sertağaç türü, hasat edildiğinden çok daha hızlı bir oranda sayı bakımından artmaktadır. Pek az ülke, sertağaç ormanlarının sürdürebilirliği konusunda bu ölçüde başarıyı yakalayabilmiştir. Amerikan sertağaç ormanları, zengin ve çeşitlilik gösteren bir vahşi yaşamın yanı sıra canlı, sağlıklı ve artan bir kereste stoğunu destekleyecek niteliktedir.
Bir kez hasat edilip işlemden geçirildiğinde Amerikan sertağaçları zengin çeşitlilikte renk, doku ve karakter gösterir. Kızıl meşenin ılık, koyu tonlarından, kiraz ve gürgenden, akçaağacın, lale ve dişbudak ağaçlarının daha hafif tonlarına uzanan bir renk yelpazesi vardır.
Ahşap doğal bir malzemedir ve kendi yapısında farklı karakteristikler barındırmaktadır. Amerikan sertağacının kategorilere ayrılması, her kesilen kerestenin değerinin ve potansiyel kullanımının anlaşılmasına yardımcı olur. Bu sınıflandırma sürecinin kuralları, Uluslararası Sertağaç Ahşap Birliği (NHLA) tarafından 100 yıla aşkın bir süre önce belirlenmiş olup halen ABD sertağaç endüstrisi standartları için geçerlidir ve uluslararası ticaretin temelini oluşturmaktadır.
Doğal ve dinamik bir materyal olarak Amerikan sertağaçları özellik ve işlevleri bakımından türden türe farklılık gösterirler; fakat tek bir türe ait ağaçlar da bir bölgeden diğerine, orman yönetiminin yanı sıra iklime, toprağa ve yüksekliğe bağlı olarak değişiklik gösterir. Bu değişiklikleri ve Amerikan sertağaç kaynaklarındaki süreçleri nasıl etkilediklerinin anlaşılması elzemdir.